Sema Töreni

• Sufi mirasını enstrümanları, dekorasyonu ve mimarisiyle sergileyen asırlık gerçek bir evde dervişin aşkına, duasına tanık olmaya ve İstanbul’un manevi yüzünü keşfetmeye Sema Töreni’ne davetlisiniz.

• İstanbul’daki tasavvuf derviş geleneğinde çok önde gelen bir şahsiyet olan Dede Efendi’nin evinde gerçekleşen Sema Töreni ile otantik ve mistik bir yolculuk sizleri bekliyor!

• Sizde eski şehrin kalbinde Sufi Dervişlerin ritüeline tanık olup manevi İstanbul’u hissetmek için indirimli biletleriniz ile yerinizi hemen alın!

Etkinlik Gün ve Saati;




SEMAZEN TÖRENİ HK.

Tasavvuf Semazen Töreninin Önemli Noktaları:
İstanbul’daki dervişlerin hayatlarını yansıtan otantik bir evde bu mistik yolculuğa katılın.
Eski şehrin kalbinde Sufi Dervişlerin ritüeline tanık olurken manevi İstanbul’u hissedin
Konyalı ortaçağ şairi Rumi’nin takipçilerinin asırlık bir geleneği olan Mevlevi Tarikatı hakkında bilgi edinin.

Semazen Töreninde Ne Görmeli?
Bu eşsiz bir ortamda özel bir törendir. Yani İstanbul’un ve Türk insanının manevi karakterini ortaya çıkarmak için harika bir etkinlik sizi bekliyor. Bu, her şeyden önce şiirsel bir deneyimdir. Sema’nın asıl adının iki anlamı vardır: Gök ve işitme. Dervişler, evreni, yaratılışını ve hareketini hissetmek için dönerken ellerini kaldırıyorlar. Aşk dolu vecd halinde bir insan olarak olgunluğa ulaşmanın yolu budur.

Törende icra konusunda klasik tasavvuf müziği esastır. Sahneyi ayarlar ve ayin başlamadan önce duygusal yoğunluğu hissetmenizi sağlar. Sonra semazenler öne çıkarlar ve beden ile ruh arasındaki perdeyi kaldırırlar.

Hiçbir zaman ana akım olarak görülmese de Mevleviliğin mistik ritüeli şehirde tarihin önemli bir parçası olmuştur. Çünkü toplumun okur-yazar kesimleri ve kültürlü kesimleri, tasavvufî yaşamdaki yaklaşıma hayrandı. Hatta bazı padişahlar Mevlevilik ve âdetlerini tercih etmişlerdir. Sema töreni, insan varlığının aşkın bir düzeye ulaştığı bir Sufi Dervişin alçakgönüllülüğünün açık bir şeklidir.

İsmail Dede Efendi Mevlevi Evi Hakkında
Dede Efendi, İstanbul’daki tasavvuf derviş geleneğinde çok önde gelen bir şahsiyetti. Beyaz taşlar üzerine yükselen mor ahşap duvarlara sahip bu zarif bina, 1980’lerde Tarihi Evleri Koruma Derneği’ne (TÜRKEV) kaynak sağlayan bir dernek tarafından restore edilmiştir. 1818-1846 yılları arasında Dede Efendi’nin yaşadığı iki katlı ev, Mevlevi dervişlerinin hayatlarına ve sanatlarına adanmış bir müzeye dönüştürülmüştür. Üst katta iki yatak odası, birinci katta ise büyük bir salon bulunmaktadır. Günümüzde müze olarak kullanılmaktadır.

Ebru ve kaligrafiden mobilya detaylarına kadar dekoratif tarz, odalar Osmanlı kültürünü çok otantik bir şekilde ortaya koyuyor. Bu arada klasik Türk kültürüne ses veren neyden davula ve lavtaya kadar birçok çalgı da yer alacak.

Tasavvuf Mevlevi Tarikatının Tarihi
Mevlevi Tarikatı, Konya şehrinde yaşayan mistik şair Mevlana Celaleddin Rumi’nin takipçileri tarafından bulunmuştur. Aslında Mevlana 1207’de doğdu ve ailesi, batıya doğru büyük bir baskı yaratan Cengiz Han’ın egemenliği altındaki Moğol genişlemesi nedeniyle Orta Asya’dan günümüz Türkiye’sine göç etti. Babası bugün Afganistan’ın Belh şehrinde İslam alimiydi.

Orta Anadolu’ya (Türkiye coğrafyasının çoğunluğunu içeren yarımada) yerleşinceye kadar, Semerkant gibi şehirlerden İran’a kadar diğer etkili isimlerle güçlü bağlantılar kurdular. 1230’larda babası vefat edince bir cemaatin başına geçmişti. Mevlana, en üst düzeyde bir öğretmen ve filozoftu. İlerleyen yaşlarında en önemli eserlerini “ Mesnevi ” başlığı altında topladı. Şiirsel anlatıma en uygun dil olan Farsça yazıyordu. Onun 1273 yılında vefatından sonra talebeleri ve müritleri de onun mektuplarının büyük bir kısmını topladılar.

Kısacası, çok sofistike dünya görüşü ve şiirsel kalitesi, aslında Çin’den Akdeniz kıyılarına kadar kültürleri kaynaştıran büyük bir kargaşanın ürünüydü. Onun ana mesajı her zaman sevgi, hoşgörülü ve açık olmakla ilgiliydi. En ünlü dizelerinin gösterdiği gibi:

“Gel, gel, her kimsen,

gezgin, tapan, ayrılmayı seven,

önemli değil.

Bizimkisi bir umutsuzluk kervanı değil.

Yüz kere yeminini bozsan da gel.

Gel, yine gel, gel.”